Ապրիլի 24-ին ՀՀ վարչապետ Փաշինյանը ժխտեց Հայոց ցեղասպանության փաստը, իսկ կառավարության վերջին նիստում Ալիեւին հրահանգեց արագ ավարտին հասցնել Արցախից բնիկ հայերի «էթնիկ զտումները», իսկ եթե հայերը համառեն՝ արտաքսել կոտորածով, չխնայել կին ու երեխա: Նիկոլը իր քպ-ով որոշել է 4 տարվա ընդմիջումից հետո լայնորեն նշել ՀՀ պետական օրացույց խցկած Քաղաքացու օրը: Դա ջհուդների ու թուրքերի, իրենց ռուս նոքյարներով հանդերձ, Հայաստանի ու հայ ժողովրդի դեմ դրած իշխանության հաղթանակի օրն է լինելու: Պատահական չէ, որ որոշումը կայացվել է կառավարության պաշտոնական զեկույցի մակարդակով, ավելի վաղ իրականացված Հայաստանի պետականությունը լուծարելու արձանագրումից հետո: Փաշինյանն այդ զեկույցը ներկայացնելիս խոսեց հայոց պատմության «նորովի ընկալման», նոր մոդելի հայրենասիրության ու նոր մոդելի քաղաքացու ձեւավորման մասին: Նույն թեզերը շարադրված էին թուրքական MIT հետախուզական ծառայության՝ երկրի ԱԳՆ ուղարկված վերլուծական գրառման մեջ 2015 թվականին ընդառաջ: Բնականաբար, պատահական չէ, որ առաջադրանքը իրականացվում է պաշտոնական կառավարական արձանագրությունների մակարդակով: Այդպիսին է թշնամու առջեւ պարտավորությունը: Ինչ է սա, եթե ոչ հայ ինքնության, հայի պատկերի, պատմության, ողջ մշակութային ժառանգության ժխտում: «Խաղաղ դարաշրջանում» հայերը, սկզբի համար, փոքրամասնություն պիտի կազմեն հայրենիքի վերջին փշրանքի վրա՝ հետագա արտաքսումով: Այդ ընթացքում «հայկական խաչմերուկ» պիտի գոյանա, որտեղ երջանիկ հայ կանայք տիկին վարչապետի բարձր հովանու տակ կճանաչեն վերջապես ֆիզիկական բերկրանքի քաղցրությունը մայրուղիների երկայնքով, իսկ նոր մոդելի տղամարդիկ իրենց ալիբին են հայթայթելու որձակների բորդելներում: Մռայլ ու կոպիտ է հնչու՞մ: Ինչպես նայել, ինչպես նայել… Նորամոդել տղա ալեններն ու նիկոլները տրամագծորեն այլ կարծիքի են՝ ապագա կա: Այս ամենը հստակ ձեւակերպված է առաջին տեր եւ տիկնոջ ելույթներում ու գրառումներում: Քաղաքացու օրը նշելու որոշումը կոչված է ֆիզիկական ինքնասպանության «ժողովրդի տված մանդատին» ավելացնել խրախճալից ժողովրդական հավանությունը Սոդոմ ու Գոմորի «նոր մոդելին»՝ ազգի բարոյական ինքնաոչնչացմանը: Աշխարհում հայի ընկալումը արդեն չափազանց մոտեցել է մազոխականին, ընդ որում առանց որեւէ «քաղաքացու օրվա»: Պակաս բարդ չէ իրավիճակը երկրի ներսում: Հայ պատմագրության գոհարներից է այսպես կոչված «բարոյական հաղթանակի» պրիմատը: Ինչ է լինելու դրա փոխարեն: Բարեբախտաբար, նիկոլականները իրենց մտավոր ունակություններով ի վիճակի չեն բանաձեւել նոր հայկական կրոն՝ Աննա-աստվածուհու ու Նիկոլ-ներքինու ծխացող ատրուշանի շուրջ: Mossad-ն ու MIT-ը սխալվել են ագենտուրայի շարքերում անհույս դեբիլների թվաքակշռով: Այլ բան է լինելու: